woensdag 29 juni 2011 dag 72
Door: alberthgort
12 Juli 2011 | Frankrijk, Le Châtelet
Een vreemde dag vandaag
Gisteren, toen ik het verslag had gepost, was het bed naast mij ook bezt.
Dus met z'n drieen op een kamer, 'k ben benieuwd wie daar komt te slapen.
Buiten is het gewoon heet, binnen is het redelijk koel, dat komt waarschijnlijk van al die luiken die ze altijd dicht hebben.
De warmte kan dan niet direct binnen komen.
De franse pelerin ligt te slapen, ik ga ook maar even liggen, en voor dat je het weet, ben je zo in slaap.
Tegen zes uur wordt ik wakker en zit er een man naast me.
Hij heet Walter, woont in Frankfurt en loop drie weken, gaat dan weer naar huis en als het weer "kriebelt" gaat hij weer.
Hij is al een paar keer in Santiago geweest, maar heeft de route nog nooit helemaal gelopen.
Tegen een uur of zeven gaan we samen naar de stad om een beetje te eten.
Daaar op het terras zaten nog meer nederlanders (zij waren met een camper).
Wat is dan het wereldje toch klein, of ons klein nederland groot.
Walter heeft een ander boek als dat ik heb en uit zijn boek blijkt dat als ik naar le Chatelet wil (daar is weer onderdak) ik beter langs de D112 (een verbindingsweg) kan lopen, het is misschien wat minder mooi, maar het is ook veel korter,
Hij doet dat zelf wel maar wil in iedergeval meer kilometers maken.
Ik besluit om zijn voorstel te volgen en dan in Chatelet te gaan overnachten.
Wat een mazzel, dat het vandaag niet heet, eerder koud was.
Tegen twee uur al bij tourist information vragen om een slaapplaats.
Het meisje verwijst mij naar een hotel (pelgrims hebben een aparte prijs zegt ze).
Kom ik daar, staat de man mij te woord dat het woensdag is en dat (behalve de supermarkt) de winkels, de restaurants en zelfs het hotel gesloten zijn, maar ik moet maar binnen komen, dan krijg ik een kamer, een douche en een wc en morgenvroeg een ontbijt.
Voor vanavond moet ik maar bij de supermarkt iets kopen wat ik zo op kan eten, want hij gaat ook dicht.
Nou ja 't is beter dan niets en de volgende overnachting is op ruim 15 kilometer.
Zou het dan zo zijn dat "Jacobus" geeft wat je nodig bent.
Ik begin het net als gisteren Walter steeds meer te geloven.
Onder het eten kwam hij tot de ontdekking dat hij geen zakdoek bij zich had!
Ik had een pakje papieren zakdoekjes bij me en gaf dat aan hem.
Toen zei hij tegen me "Jacobus heeft jou op mijn weg gezonden".
En aan zijn manier van spreken en uitleg geloofde hij stellig, dat als je maar geloofd, je krijgt wat je nodig hebt, soms wel eens op een andere manier als je zelf bedacht hebt.
Maar er op terugkijkend, een betere manier.
vandaag gelopen 24,9km
totale afstand 1813,8km
Gisteren, toen ik het verslag had gepost, was het bed naast mij ook bezt.
Dus met z'n drieen op een kamer, 'k ben benieuwd wie daar komt te slapen.
Buiten is het gewoon heet, binnen is het redelijk koel, dat komt waarschijnlijk van al die luiken die ze altijd dicht hebben.
De warmte kan dan niet direct binnen komen.
De franse pelerin ligt te slapen, ik ga ook maar even liggen, en voor dat je het weet, ben je zo in slaap.
Tegen zes uur wordt ik wakker en zit er een man naast me.
Hij heet Walter, woont in Frankfurt en loop drie weken, gaat dan weer naar huis en als het weer "kriebelt" gaat hij weer.
Hij is al een paar keer in Santiago geweest, maar heeft de route nog nooit helemaal gelopen.
Tegen een uur of zeven gaan we samen naar de stad om een beetje te eten.
Daaar op het terras zaten nog meer nederlanders (zij waren met een camper).
Wat is dan het wereldje toch klein, of ons klein nederland groot.
Walter heeft een ander boek als dat ik heb en uit zijn boek blijkt dat als ik naar le Chatelet wil (daar is weer onderdak) ik beter langs de D112 (een verbindingsweg) kan lopen, het is misschien wat minder mooi, maar het is ook veel korter,
Hij doet dat zelf wel maar wil in iedergeval meer kilometers maken.
Ik besluit om zijn voorstel te volgen en dan in Chatelet te gaan overnachten.
Wat een mazzel, dat het vandaag niet heet, eerder koud was.
Tegen twee uur al bij tourist information vragen om een slaapplaats.
Het meisje verwijst mij naar een hotel (pelgrims hebben een aparte prijs zegt ze).
Kom ik daar, staat de man mij te woord dat het woensdag is en dat (behalve de supermarkt) de winkels, de restaurants en zelfs het hotel gesloten zijn, maar ik moet maar binnen komen, dan krijg ik een kamer, een douche en een wc en morgenvroeg een ontbijt.
Voor vanavond moet ik maar bij de supermarkt iets kopen wat ik zo op kan eten, want hij gaat ook dicht.
Nou ja 't is beter dan niets en de volgende overnachting is op ruim 15 kilometer.
Zou het dan zo zijn dat "Jacobus" geeft wat je nodig bent.
Ik begin het net als gisteren Walter steeds meer te geloven.
Onder het eten kwam hij tot de ontdekking dat hij geen zakdoek bij zich had!
Ik had een pakje papieren zakdoekjes bij me en gaf dat aan hem.
Toen zei hij tegen me "Jacobus heeft jou op mijn weg gezonden".
En aan zijn manier van spreken en uitleg geloofde hij stellig, dat als je maar geloofd, je krijgt wat je nodig hebt, soms wel eens op een andere manier als je zelf bedacht hebt.
Maar er op terugkijkend, een betere manier.
vandaag gelopen 24,9km
totale afstand 1813,8km
-
12 Juli 2011 - 19:31
Eppo:
Natuurlijk krijg je - als je gelooft - wat je nodig hebt. De vraag is alleen, wat heb je nu echt nodig?
à Dieu -
12 Juli 2011 - 20:19
Wim Uit Zwolle:
Geloven is houden van.
Als je iets nodig hebt, moet je dat kenbaar maken, ofwel hardop bidden. -
12 Juli 2011 - 20:57
Wim Uit Zwolle:
Even was ik de tel kwijt.
We hadden alle verslagen t/m dag 77.
Dag 72 van 29 juni ontbrak en hebben we dus alsnog gekregen, waarvoor dank. En nog steeds gemiddeld 23 km per dag, met bepakking, zeer knap. -
12 Juli 2011 - 21:07
Liana:
Hoi Albert,
Ik vraag mij af of je de livre d'ors wel eens leest en er wat in schrijft.
Je hebt inmiddels in de gaten dat Jacobus met je meeloopt :) en dit geen "gewone" wandel- of trektocht is. Het gaat niet om de kilometers of de prestatie. Ik kwam een gedicht tegen in de krant van de 100-jarige Toyo Shibata en moest hierbij meteen aan jouw denken.
"Als tranen druppelen
uit de kraan
stoppen ze nooit.
Hoe zwaar ook
hoe droevig ook
de dingen die je meemaakt
je mag niet almaar
blijven tobben
Draai open die kraan
met een fikse ruk
Laat al je tranen
ineens de vrije loop
Zo, en nu tijd voor een koffie
uit mijn gloednieuwe kopje".
Albert. misschien heb je de Pyreneeen al in zicht. Geniet ervan, je zult Frankrijk nog missen.
Bon courage
-
13 Juli 2011 - 06:14
Ingrid:
heey albert,
je bent al een geweldig eind op weg...alle respect! geweldig! groetjes fam.hut -
14 Juli 2011 - 09:21
Voy Con Dios:
Alles wat je nodig hebt, krijg je van onze hemelse Vader Albert. Of Hij dat geeft via Jacobus, Walter of anderen, dat is minder belangrijk toch? Wat gaaf, dat jij zulke bijzondere mensen ontmoet op je tocht.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
