woensdag 6 juli 2011 dag 79

Nou dit is nog niet eerder voorgekomen

Vanmorgen zoals we hadden afgesproken, om half acht aan het ontbijt.
Nee, geen engels braekfast, gewoon petit dejeuner op zijn frans.
Gistravond heeft mijn gastheer nog even gebeld naar mijn slaapadres voor vannacht.
Ook dat ik daar kon eten.
Hoef ik mij daar niet druk over te maken vandaag.
Dus op tijd aan de wandel, wat zeg ik aan de klauter, dat betekend steeds omhoog, omhoog en hoger.
Toen ik begon zat ik op +/_ 450 meter.
nog geen 2 km verder op was het al 505 meter.
Dan daal je in 3km weer af naar 403 meter.
Dan binnen 1km nar 383 meter om dan binnen 1km weer te stijgen naar 439 meter.
En zo gaat het steeds maar door.
Een paar km verderop is het al 456 nadat het eerst daalt naar 416 meter.
Ongeveer halverwege de route bij St-Goussaud is het maar liefst 668 meter hoog.
En als het pad dan maar een beetje effen is , maar dat is bezaaid met rotsen en keien, niet om op te lopen.
Daarvoor moet je eigenlijk een les in survivallen hebben gehad.
Tegen een uur of elf ben ik in de buurt van Les Girandes als het een heel klein beetje begint te regenen.
Ik wordt uitgenodigd door 2 dames die daar wonen om bij hun in de partytent te gaan schuilen.
Ze willen van alles van me weten, mar ik begrijp ze niet.
Moeilijk is dat toch wel.
Toen het weer droog was ben ik weer verder gegaan met mijn klimpartij.
Gelukkig is de tweede deel van de route niet zo moeilijk als het eerste deel, dus dat schiet dan wat beter op.
Dat het vandaag moeilijk ging blijkt wel uit de tijd die ik nodig had om de 26 km afte leggen.
Ruim negen en half uur.
Daarvan moet je nog een uur aftrekken voor de rust.
Kom ik in Les Billanges aan, op zoek naar mijn slaapadres.
Hier en daar wat gevraagt, wat rond gekeken en en geholpen door een aardig jongetje, sta ik voor de poort en niemand doet open.
Uiteindelijk pak ik de telefoon, hoor ik dat hij binnen ook overgaat en verder gebeurt er niets.
dan maar haar(de slaapplaaats heet cher francoise) 06 nummer geprobeerd.
En warempel de telefoon wordt opgenomen, zij is in een heel ander deel van frankrijk, en kan zo maar even niet de deur open doen.
Maar niet getreurd, de buurvrouw heeft ook een sleutel.
Helaas buurvrouw is ook niet.
Haar buurvrouw wel en nu maar wachten dat buurvrouw 1 op komt dagen.
buurvrouw 2 zegt dat ze kleine kindertjes heeft, dus zal wel niet zo lang meer duren(hoop ik) ,
Gaat mijn telefoon, weer Francoice aan de telefoon, waar ik ben.
Ik zit voor het huis te wachten op de buurvrouw, zij zal zo wel komen.
Francoise vraagt of ik buurvrouw 2 wel aan de telefoon wil halen.
Ze bepraten van alles en nog wat, lopen heen en weer, doen heel erg druk (buurvrouw 2 en haar man)
Uiteindelijk maakt de man mij duidelijk dat de deur open is en ik naarbinnen kan.
Hij heeft een plastic tasje bij zich met een paar tomaten een paar eieren en een paar snee brood, dan heb ik toch ook te eten zegt hij.
Onvoorstelbaar toch zulke mensen.
En dan.....
Terwijl ik mijn boek begin op te zoeken waar ik morgen naar toe moet, komt de man van buurvrouw 1 bij mij op bezoek.
Hij is engels sprekend en veronschuldigd zich dat hij zo net niet thuis was, maar of ik een biertje met hem wil drinken.
Ik moet dan maar met hem mee naar huis gaan.
Onderwijl wij met z'n beiden in de kamer aan het praten zijn zegt zijn vrouw dat zt spaghetti klaar maakt en dat ik mee MOET eten.
Nou vooruit dan maar.
Heerlijke spaghetti, wat eeen bijzondere mensen, het is al bijna 23:00uur als ik naar bed ga.
Vreselijk hé


vandaag gelopen 26,6km
totale afstand 1863,5km